انواع احراز هویت و روش های آن

شناخت انواع روش های احراز هویت می‌تواند اولین گام برای بهبود امنیت باشد. می‌دانید که وظیفه اصلی احراز هویت، مدیریت شناسایی کاربر و ارائه کنترل دسترسی مناسب برای عملکرد و امنیت یکپارچه است. این فرآیند را می‌توان از طریق روش‌های مختلفی انجام داد.

انواع روش های تشخیص هویت در زندگی روزمره ما مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای مثال، وارد کردن رمز عبور در حساب‌های مختلف شبکه‌های اجتماعی، رمز کارت‌های بانکی و اسکن اثر انگشت برای باز کردن گوشی‌های موبایل از روش‌ های احراز هویت هستند. حتی اگر برخی از روش‌ها مطمئن‌تر از دیگری باشند؛ نمی‌توان آنها را درست یا نادرست خواند، زیرا کاربرد و کارایی این روش‌ها کاملاً به اهداف و تهدیدهای پیش روی آن سیستم و شرکت بستگی دارد.

فراشناسا با ارائه سرویس احراز هویت به کسب و کارها و سازمان‌های مختلف، راهکارهای شناسایی الکترونیک مشتری را در اختیار آن‌ها قرار داده است. در صورتی که کسب و کار و سازمان شما نیز نیازمند احراز هویت کاربران اینترنتی خود می‌باشد، برای دریافت سرویس احراز هویت بیومتریک و مشاوره با کارشناسان ما، روی دکمه زیر کلیک کنید:

انواع روش‌های احراز هویت

در همین ابتدای کار، برای بررسی روش‌ های نوین احراز هویت باید این فرآیند را به طور خلاصه تعریف کرد. احراز هویت به فرایندی اطلاق می‌شود که بعد از طی آن، معتبر بودن شخص یا چیزی اثبات می‌شود. برای نمونه، معتبر بودنِ یک کاربر با استفاده از رمز عبورش قابل تایید است. اگر رمز عبور درست باشد، کاربر معتبر است.

در مقاله‌ای دیگر، به طور مفصل راجع به اینکه احراز هویت چیست صحبت کرده‌ایم که مطالعه آن نیز پیشنهاد می‌شود. اکنون در ادامه این مطلب به انواع احراز هویت می‌پردازیم.

احراز بیومتریک، چند عاملی، مبتنی بر رمز عبور، مبتنی بر گواهی و احراز هویت دو مرحله‌ای، جزو روش‌‌های احراز هویت هستند که در بخش زیر بررسی شده است.

1) احراز هویت بیومتریک (بهترین روش احراز هویت)

در حال حاضر، سیستم‌های بیومتریک مبتنی بر بهترین روش احراز هویت کار می‌کنند. مهم‌ترین جنبه‌ی برتری احراز هویت بیومتریک، استفاده از ویژگی‌های بیولوژیکی منحصربه‌فرد افراد مانند شبکیه چشم، عنبیه، صداها، ویژگی‌های صورت و اثر انگشت در طی فرآیند است.

احراز هویت بیومتریک از هوش مصنوعی برای ثبت نحوه تعامل کاربر با دستگاه (مثل رایانه) استفاده می‌کند. استفاده از سیستم احراز هویت بیومتریک علاوه بر اینکه اعتبارسنجی بسیار معتبری محسوب می‌شود، زمان ورود کاربران برای ورود به سیستم را نیز کاهش می‌دهد. از این رو، این روش جزو انواع احراز هویت کاربرپسند نیز قرار می‌گیرد.

جهت آشنایی بیشتر با کاربردهای سرویس احراز هویت بیومتریک فراشناسا برای سازمان‌های مختلف، ویدئوی زیر را ببینید.

2) احراز هویت مبتنی بر گواهی

احراز هویت مبتنی بر گواهی، افراد، سرورها و دستگاه‌ها را با استفاده از هویت دیجیتال الکترونیکی شناسایی می‌کند. در زندگی روزمره ما، گواهی دیجیتال مانند گواهینامه رانندگی یا پاسپورت عمل می‌کند. یک گواهی از هویت دیجیتال کاربر تشکیل شده است که حاوی یک کلید عمومی و امضای دیجیتال مرجع صدور گواهینامه است. این گواهی تأیید می‌کند که کلید عمومی و شخصی که گواهی را صادر کرده است، هر دو یک شخص هستند. برای مثال، از امضای دیجیتال می‌توان در صدور سفته الکترونیکی که به صورت کاملا غیر حضوری انجام می‌شود، استفاده کرد.

3) احراز هویت مبتنی بر رمز عبور

متداول‌ترین سیستم احراز هویت که شاید هرروز هنگام استفاده از یک سرویس آنلاین از آن استفاده می‌کنیم، ورود به سیستم با استفاده از رمز عبور است. هنگام استفاده از تکنیک احراز هویت مبتنی بر رمز عبور، باید نام کاربری و رمز عبور خود را وارد کنید. زمانی فرد مجاز به ورود می‌شود که هر دو عنصر تایید شوند.

با این حال، از آنجایی که مشتریان امروزی معمولا از چندین و چند سرویس آنلاین (برنامه‌ها و وب‌سایت‌ها) استفاده می‌کنند، به خاطر سپردن همه نام‌های کاربری و رمز عبور برای آن‌ها دشوار است. بسیاری از مردم، راحتی را به امنیت ترجیح می‌دهند. در نتیجه، کاربران دست به رفتارهای ناامنی مانند استفاده از گزینه فراموشی رمز عبور، استفاده از رمز عبور یکسان برای چندین سرویس و … می‌زنند.

جالب است بدانید تنها 54 درصد از کاربران از رمزهای عبور متفاوت در حساب‌های کاربری خود استفاده می‌کنند.
اینجاست که مجرمان سایبری وارد شده و اقداماتی مانند فیشینگ، نقض اطلاعات و … را آغاز می‌کنند.

4) احراز هویت چند عاملی (MFA)

احراز هویت چند عاملی یک روش احراز هویت است که به دو یا چند روش مستقل برای شناسایی کاربر نیاز دارد. MFA از عوامل بیشتری در سیستم برای مشروعیت بخشیدن به نتیجه اعتباری کاربران استفاده می‌کند و افزودن چندین لایه امنیتی، اعتماد کاربران را افزایش می‌دهد.

تفاوت میان MFA و 2FA (که در ادامه بررسی می‌کنیم) در این است که احراز هویت دوعاملی، همواره از دو عامل استفاده می‌کند. اما روش MFA می‎‌تواند از دو و یا چند عامل بیشتر استفاده کند و تضمین بیشتری برای عدم جعل هویت ایجاد کند.

MFA ممکن است دفاع خوبی در برابر اکثر هک‌های حساب کاربری باشد ، اما مشکلات خاص خود را دارد. ممکن است افراد تلفن یا سیم کارت خود را گم کنند و نتوانند کد احراز هویت تولید کنند.

5) احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA)

مشکل احراز هویت تک مرحله‌ای، ریسک بالای جعل آن بود. بعد از ورود روش احراز هویت دومرحله‌ای، به نظر می‌رسید که در جهت تقویت امنیت، گام بزرگی برداشته شده است. چون احتمال آشکار شدن کد دوم، کمتر بود.

همانطور که از نام آن پیداست، “احراز هویت دو عاملی” به یک فرد نیاز دارد تا دو روش احراز هویت جداگانه را برای دسترسی به یک منبع خاص انجام دهد. یک مثال از احراز هویت دو مرحله‌ای، وارد کردن نام کاربری و سپس، یک کد ثانویه است که تنها شخص مدعی، آن را دارد.

سوالات متداول

سوالات خود را در قسمت دیدگاه از کارشناسان ما بپرسید.