راهکار جدید فناوری تشخیص چهره برای مراکز درمانی

فناوری‌ هوشمند تشخیص چهره نه‌تنها به ارتقای سلامت بیماران و کادر درمانی کمک می‌کند، بلکه در جلوگیری از تقلب و سوءاستفاده‌های مالی نیز موثر است.

با پیشرفت هوش مصنوعی و فناوری‌‌های بیومتریک، تشخیص چهره از فیلم‌‌هایی مانند ماموریت غیرممکن پا به دنیای واقعی گذاشته است. هوش مصنوعی در حوزه‌‌های بهداشت و درمان بیش از دیگر حوزه‌‌ها توجهات را به خود جلب کرده است و مراکز درمانی و بالینی به‌‌طور فزاینده‌‌ای راه‌‌حل‌‌های خود را براساس راهکارهای هوشمند طراحی می‌‌کنند.

عملکرد تشخیص چهره مبتنی بر فناوری‌‌های پردازش تصویر و بینایی رایانه است، تا نه‌تنها وجود چهره انسان در تصویر را تشخیص دهد، بلکه هویت فرد را نیز شناسایی کند. الگوریتمی که در این نوع سیستم‌ها استفاده می‌شود، نقاط اصلی صورت را اسکن کرده و هویت فرد را شناسایی می‌کند. اکثر سیستم‌‌های تشخیص چهره از نقاط مهم (نقاط تشخیص) صورت مانند عرض و طول بینی، شکل صورت و عمق حفره چشم و غیره استفاده می‌‌کنند. این داده‌‌ها به عنوان چهره شخص در سرور هوش مصنوعی ذخیره می‌‌شود و هنگام اسکن چهره، از سرور بازیابی و عملیات شناسایی در کمتر از چند ثانیه انجام می‌‌شود. راهکارهای تشخیص چهره بیومتریک از دقت بالایی برخوردارند.

این فناوری، کنترل دسترسی به پرونده بیماران و احراز هویت آن‌‌ها را ساده کرده است؛ چرا که با وجود یک سیستم یکپارچه هوشمند که قادر به تشخیص چهره با کمترین میزان خطا باشد، دیگر نیاز به کارت‌‌های هوشمند یا مدارک شناسایی که بیماران باید همیشه به همراه داشته باشند، وجود ندارد. از آن‌جا که نمی‌‌توان چهره افراد را کپی کرد، امکان جعل هویت نیز در این سامانه‌‌های هوشمند از بین می‌‌رود و امنیت اطلاعات خصوصی افراد نیز تامین می‌‌شود.

برخی از مزایای تکنولوژی تشخیص چهره شامل شناسایی کارمندان یک مجموعه، بدون استفاده از اثر انگشت یا کارت‌‌های مغناطیسی است. همچنین شناسایی افراد حاضر در یک محدوده خاص مکانی، یا حتی شمارش افراد دارنده یک ویژگی خاص از دیگر مزایای این سیستم‌ها است. بیمارستان‌‌ها، کلینیک‌‌ها، مراکز خدمات درمانی، اورژانس‌‌ها، مراکز امداد و آتش‌نشانی و همه نهادهایی که امنیت و امداد و نجات را به عنوان یک اولویت در کنترل و دسترسی خود دارند، مشتریان پروپاقرص فناوری تشخیص چهره‌‌اند.

تشخیص چهره بیومتریک برای بهینه‌‌سازی بسیاری از فرایندهای مراقبتی و اداری در مراکز درمانی کارایی دارد؛ از جمله کمک به گردش کار، تشخیص بیماری‌‌ها و پشتیبانی از کارآزمایی بالینی کادر درمان. به همین دلیل است که یکی از جدیدترین و امیدوارکننده‌‌ترین محصولات خانواده هوش مصنوعی، نرم‌‌افزارهای تشخیص چهره است.

با توجه به این‌که حوزه مراقبت‌‌های بهداشتی و درمانی همواره در برابر امنیت جسمی و تهدیدهای مالی آسیب‌پذیربوده و پتانسیل آسیب‌های مالی و جانی را دارد، فعالان و مدیران عالی‌رتبه صنعت خدمات بهداشت و درمان در درجه اول برای حفظ حریم امن بیماران و پشتیبانی از تصمیمات پزشکی کادر درمان و در اولویت بعدی برای جلوگیری از سوءاستفاده‌های مالی و تقلب‌‌های بیمه‌‌ای، بر استفاده از فناوری شناسایی چهره سرمایه‌‌گذاری می‌‌کنند تا با امکانات پیشرفته‌‌تری ادامه حیات بخش درمان را میسر سازند. این رویکرد همچنین می‌‌تواند برای بهبود خدمات مراقبتی و حتی حمایت از سلامت روانِ کادر درمانی و پزشکان استفاده شود.

اگر فناوری تشخیص چهره در سراسر مراکز پزشکی وجود داشته باشد، می‌‌تواند به روشی خودکار و درعین‌حال موثر برای شناسایی افراد مشکوک که تحت تعقیب مقامات قضایی و پلیس‌اند همچون معامله‌گران مواد مخدر، تقلب‌کنندگان در بیمه و دیگر مجرمان تبدیل شود. چنین سیستمی قادر به شناسایی بیماران و همچنین متخصصان و پزشکان خواهد بود. در صورت بررسی و شناسایی فردی به عنوان یک کلاهبردار بالقوه، تیم امنیتی می‌‌تواند بدون جلب توجه زیاد، آسیب‌پذیری محیط را کاهش دهد و قبل از هر اقدامی، مدبرانه عمل کنند. به عنوان مثال، اگر یک فرد جویای مواد مخدر باشد یا شخصی که سعی می‌‌کند خود را به عنوان یک بیمار نشان دهد، در یک مرکز مجهز به سیستم هوشمند تشخیص چهره حضور یابد، متخصصان امنیتی می‌‌توانند قبل از هر اقدامی، تدابیر لازم را برای مدیریت شرایط بیندیشند.

در حال حاضر اطلاعات بیماران در نرم‌‌افزارهای عادی و به‌صورت دستی یا بارکد وارد می‌‌شود. این نوع ثبت اطلاعات به دلیل تهدیدات سایبری امن نیست و در صورت فاش‌شدن اطلاعات بیمار می‌‌تواند عواقب پرهزینه‌‌ای را به همراه داشته باشد. هرچند که بیشتر این ریسک‌‌ها خطرات مستقیمی برای زندگی بیماران و سلامتی آن‌ها پس از درمان ندارد، اما ضعف سیستم‌‌های موجود را نشان می‌‌دهد.

اگر یک بیمار به هر دلیلی به اشتباه در سیستم اطلاعات مراقبت‌‌های بهداشتی شناسایی شود، این امر ممکن است منجر به تشخیص نادرست، اقدامات ناکافی در محل، تجویز درمان نادرست و سایر اقدامات ناخواسته و مضر شود. نرم‌‌افزار تشخیص چهره می‌‌تواند به عنوان یک اقدام حفاظتی و یک مرحله مطمئن در روند شناسایی بیمار استفاده شود.

فناوری تشخیص چهره به‌‌طور قابل‌توجهی تأیید هویت بیمار را تسهیل می‌‌کند و می‌‌تواند همانند سایر روش‌‌های تجزیه‌وتحلیل بیومتریک ارزشمند باشد. این روش در موارد حساس که دیگر روش‌‌ها شکست می‌‌خورند، برتری دارد. برای مثال، یک فرد که در بیمارستان پذیرش می‌‌شود، ممکن است دستبند الکترونیکی شناسایی خود را گم کند، یا ممکن است هنگام پذیرش بیهوش باشد. حتی استفاده از اسکنر اثر انگشت به دلیل خطر انتقال عفونت و بیماری‌‌های واگیردار می‌‌تواند خطرناک باشد.

در فناوری هوش مصنوعی با این سطح از بلوغ و پیشرفتگی، الگوریتم‌‌ها بازدهی بیشتری در تشخیص هویت بیماران دارند. حتی اگر بیمار نتواند نام خود را بگوید، یا نتواند بینایی خود را روی دوربین متمرکز کند، این الگوریتم‌‌ها با دقتی بالا فرد را شناسایی می‌‌کنند. چنین شرایطی در مراکز مراقبتی و درمانی بسیار اتفاق می‌‌افتد؛ مانند زمانی که شخصی پس از آسیب جسمی، تصادف، پریشانی یا حالت بیهوش نیاز به اورژانس و بستری دارد.

فناوری شناسایی چهره به غیر از شناسایی هویت افراد، امکان تشخیص احساسات در زمان واقعی را نیز فراهم می‌‌کند. این ویژگی می‌‌تواند مزایای متعددی را برای کادر درمانی به همراه داشته باشد. کادر درمان و پزشکان می‌‌توانند با استفاده از اطلاعاتی که از چهره و احساس فرد دریافت می‌‌کنند، دریابند که نیاز به ارائه چه نوع خدمات مراقبتی بیشتر از همه احساس می‌‌شود. این امکان علاوه بر افرادی که در مرحله ورود و پذیرش‌اند، در عملیات داخلی مراکز درمانی نیز کاربرد دارد.

تشخیص احساسات آنی بیماران می‌‌تواند در ارائه مراقبت‌‌های پرستاری و به‌طورخاص در مدیریت درد نیز موثر باشد. گاهی اوقات، بیمارانی که پس از آسیب جدی یا جراحی دوره نقاهت و بهبودی را می‌‌گذرانند، ممکن است نتوانند از بعضی داروهای ضددرد و مسکن‌‌ها استفاده کنند. علاوه‌ بر این، برخی از بیماران ممکن است در معرض خطر اعتیاد به مسکن‌‌ها قراربگیرند. این سیستم با تجزیه‌‌وتحلیل احساسات صورت همزمان با تزریق داروی ضددرد، می‌‌تواند کوچک‌‌ترین تغییرات را در حالات صورت بیماران ثبت کند و با توجه به پرونده هر بیمار، دوزهای دقیق موردنیاز برای اطمینان از سلامت بیماران را بدون خطر ایجاد اعتیاد محاسبه کند و تحویل دهد.

هوش مصنوعی فراشناسا با بهره‌گیری از آخرین دستاوردهای یادگیری ماشین، وارد قلمرو جدیدی از خدمات هوش مصنوعی به انسان شده است. این سیستم که از به‌روز‌‌ترین الگوریتم‌‌های تشخیص چهره استفاده می‌کند، ورود، ثبت و پذیرش بیماران در اورژانس و مراکز درمانی را به‌‌طور کامل در یک سیستم یکپارچه پوشش می‌‌دهد. این فناوری امکان کنترل درب‌‌ها، اتاق‌‌های عمل و مراکز درمانی را بهتر از هر سامانه مشابه دیگری فراهم آورده است.

با استفاده از فراشناسا بیمارانی که از درب‌‌های ورودی یا خروجی این مراکز عبور می‌‌کنند، به‌طور خودکار احراز هویت می‌شوند و اسکن چهره آن‌ها همراه با مدارک شناسایی و آخرین پرونده ایشان در دسترس کادر درمان قرار می‌گیرد. علاوه‌براین، ارائه خدمات درمانی و بالینی متناسب با هویت و نیازهای بیمار راحت‌تر و دقیق‌تر انجام می‌شود.

بسیاری از صنایع، از جمله خرده‌فروشی، فین‌تک، کسب‌وکارها و غیره در شناسایی چهره سرمایه‌‌گذاری می‌‌کنند تا از مزیت رقابتی در پردازش معاملات و بهبود خدمات برخوردار شوند. اما وقتی صحبت از مراقبت‌‌های بهداشتی می‌‌شود، دلایل پذیرش تشخیص چهره و پیامدهای بیشماری که در تغییر زندگی بیماران و کادر درمان دارد، پررنگ‌تر می‌‌شود.

وقتی ذینفعان خدمات بهداشتی، درمانی و بالینی نسبت به رویدادهای مهم بعد از استفاده از تشخیص چهره امیدوار شوند، پتانسیل کسب‌وکار خود را هماهنگ با آخرین فناوری‌‌های هوشمند ارتقا می‌‌دهند و علاوه بر بهبود خدمات به بیماران، بر مزایای عملی کارکنان و کادر درمانی خود نیز تمرکز می‌‌کنند. به‌‌طور خلاصه، تشخیص چهره می‌‌تواند دقیقاً به فناوری مناسبی برای ایجاد تفاوت در حوزه بهداشت‌ودرمان تبدیل شود. بااین‌حال، فقط زمان نشان خواهد داد چه کسانی گوی سبقت را در این حوزه از رقبای خود می‌‌ربایند و برنده این میدان خواهند بود.